कवडसे

सरवर कृष्णासमान.... !!  'ये विविध भारती  की  विग्यापन प्रसारण सेवा है !!' हे प्रांजळ वाक्य अलीकडे ऐकू येत नाही. त्या मागोमाग लागणाऱ्या रब रब रब  रब  रबेक्स, दातो और मसुडो को धो डालनेवाला डाबर का लाल दंतमंजन,  प्रकाशचं माक्याचं आयुर्वेदिक तेल,  हिरो मॅजेस्टिक मोपेड, हमाssरा बजाज  वगैरे जाहिराती  पण आता  ऐकू येत नाहीत. कारण रेडिओ आता विस्मृतीत गेला आहे.  नाही म्हणायला अमीन सयानीचे 'बिनाका  गीतमाला ', कामगारसभेची  रेडिओवरील  ट्यून,  दूरदर्शनची ट्यून   वगैरे व्हाट्सअपवर पोस्ट करून सामुदायिकपणे  डोळ्यांतून  टिपे गाळून  नॉस्टाल्जिक  हळहळ व्यक्त  करण्याचा  कार्यक्रम अधूनमधून होत असतो.  आता आकाशवाणीच्या मराठी चॅनेलचे नांव 'अस्मिता' ठेवले असले, तरी मराठी रसिकांची रेडिओविषयीची 'अस्मिता' किंवा तळमळ केव्हाच लोप  पावली आहे. "कालाय तस्मै नम:" हेच खरं !!  अर्थात हे एकेकाळी ६० पैशांत मसाला डोसा खाणाऱ्या पन्नाशीच्या वरच्या पिढीबद्दल   मी बोलतोय. (नवीन पि...

  ‘द डिसायपल’ - माय टु सेंट्स !!   मी काही सिनेमा क्षेत्रातला दर्दी नाही. पण एक रसिक आणि एक शास्त्रीय  संगीतातील अनुभवी-विद्यार्थी  कलाकार म्हणून हा चित्रपट बघताना काही गोष्टी जाणवल्या, त्याबद्दल व्यक्त व्हावेसे वाटले …… !! **************************************************** चा ळीस एक वर्षांपूर्वी आपल्याकडे ' समांतर सिनेमा ' ची चळवळ सुरु झाली होती , ज्यामध्ये सत्यजित रे , श्याम बेनेगल , गोविंद निहलानी , मृणाल सेन , गिरीश कर्नाड   वगैरे निर्माते - दिग्दर्शक अग्रणी होते . हिंदी सिनेसृष्टीच्या एरवीच्या मनोरंजक अभिरुचीला छेद देऊन मानवी स्वभावाचे , वृत्तींचे, सामाजिक जीवनाचे वास्तववादी चित्रण ह्या   सिनेमांमध्ये असायचे . शेवट बहुधा रडकाच असायचा . अंकुर , आक्रोश , चक्र , अर्धसत्य अशी तीस चाळीस चित्रपटांची नावे सहज देता येतील . ह्या चित्रपटांमधून गिरीश कर्नाड , शबाना , स्मिता पाटील , ओम पुरी , नासिरुद्दीन शाह वगैरे अभिनेते मंडळी एकदम प्रकाशझोतात आल्याचे माझ्या पिढीतील मंडळींना तरी नक्की आठवत असेल . ...